ALİ EFE İRALI/ Oyun şirketlerinin büyüklükleri sadece ürettikleri sanatsal ve tasarımsal ürünler bağlamında değil, bunu kullanan kişilerce ölçeklenen bir yapıda. Kullanıcıların sürdürülebilir bir gelir kalemi oluşturmasından ziyade, davranışları anlamında da bu ölçeğin etkilendiğini söylememiz lazım. Sonuçta yüz milyonlarca kullanıcıdan bahsediyoruz ve yine aynı şekilde yüzlerce milyar dolarlık bir endüstride sadece tek hedefin eğlence amaçlı olduğunu düşünmek eksik olacaktır. Dolayısıyla, başta kullanıcının davranışlarının analitiği olmak üzere pek çok farklı dinamikten söz edilmesi gerekiyor. Geçtiğimiz haftalarda da söylediğimiz gibi veri altın değerinde. Dolayısıyla, bir sonraki oyunun satışından ziyade başka endişelerin de, oyun geliştirici ve yayıncı firmaların gündeminde olduğunu söylemek yanlış olmayacaktır. Gel gelelim bir de ulusal anlamda farklı büyüme stratejisi giden coğrafyalar da mevcut. Sadece veri ya da kullanıcı edinimi anlamında değil, bölgesel kalkınma hamlesi olarak da yeniden yapılanmaya götüren çeşitli adımlar atıldığını biliyoruz. Internet City de bunlara örnek değil mi zaten? Batı egemenliğindeki teknoloji merkezi üssü olma unvanını bir anlamda paylaşmak ya da devralmak için önemli çabalar gösteriliyor. Bu haftanın ana konusu EA Games'in satın alımı. Önce Electronic Arts'ı tanıyalım, ardından neler yaşandığına bakalım…
EA GAMES'İ BİRAZ TANIYALIM
Pek çok noktada uzun yıllar boyunca seri halinde yayınlanmış oyunları ile adından söz ettiren bir şirketti. EA Games ya da açılımıyla Electronic Arts başta FIFA ya da yeni EA FC olmak üzere Battlefield, Apex Legends, Medal of Honor, The Sims, SimCity, Spore, Mass Effect, Need for Speed oyunlarıyla biliniyor. 1982'de California'da kurulan şirketin Statista verilerine göre 14.500 kişilik bir çalışan kadrosu bulunuyormuş.
TALİPLİSİ ÜÇLÜ KONSORSİYUM
EA Games biraz evvel bahsettiğimiz jeopolitik strateji anlamında devralınmış olabilir. AP'den Michael Liedtke ve Michelle Chapman'ın haberlerine göre EA zaten son üç yıldır 7.4 ile 7.6 milyar dolar bandına sıkışıp kalmış gelir anlamında. Bunu satın almanın ardında yatan ana sebeplerden biri olarak gösteriyorlar. Konu buraya kadar anlaşılabilir. Ama şimdi kimlerin satın aldığına da bakalım. Üçlü bir yapıda kurulan konsorsiyum mevcut. Suudi Arabistan Kamu Yatırım Fonu (PIF), Silver Lake ve Affinity Partners bu konsorsiyumun üyeleri. Bu arada Affinity Partners'ın yöneticisi Jared Kushner'ın da ABD Başkanı Donald J. Trump'ın damadı olduğunun da altını çizmiş olalım. Bu arada bir dipnot verelim. CBC'den Michelle Ghoussoub haberinde MobileSyrup'tan Bradly Shankar ile bir görüşme gerçekleştirmiş ve bu noktada PIF'in Nintendo, Capcom, Take-Two Interactive gibi şirketlerde de yatırımı olduğu bilgisine ulaşmış. Satın almada hisse başına düşen miktar da 210 dolar olarak belirlenmiş. Bu arada 36 milyar dolarlık kısmın öz sermaye, geri kalan 20 milyar dolarlık kısmın da JP Morgan tarafından taahhüt edilmiş borç finansmanı olduğunu söyleyelim. Sadece bu bilgilere bakarak şunu söylemek mümkün gibi: yalnızca geleneksel gelir kalemleri değil aynı zamanda bir cazibe bölgesi de oluşturulmaya çalışılıyor. Bunu yine daha önce söylediğimiz gibi Birleşik Arap Emirlikleri'nin Dubai'de yapmaya çalıştığı gibi Internet City benzeri örneklerle anlatabilmemiz gayet mümkün. Mesela Riyadh Digital City örneğini de Suudi Arabistan için verebiliriz. Bunlar sanıyorum yine Vizyon 2030 belgesindeki hedeflerine yönelik çabalar. Kaldı ki, satın alımlar sadece oyun endüstrisinde yaşanmıyor. Aynı zamanda donanım anlamında elektroniğin farklı noktalarında ya da farklı yazılımsal süreçlerde de yine aynı bölgede bir yoğunlaşma yaşanıyor. Bu da bize hem jeopolitik rekabet anlamında hem de farklı bir gelir kalemi noktasında yeni arayışların hedefinin neresi olduğunu daha net göstermeye yardımcı oluyor.
